De winter van 1944/1945 staat bekend als een ijskoude periode vol ontberingen in Oegstgeest. Tijdens deze barre winter werd de regio getroffen door intense kou, Algemene Spoorwegstaking en ernstige voedseltekorten.
De Algemene Spoorwegstaking leidde tot het stilvallen van essentiële voorzieningen zoals kolen, gas en elektriciteit. Bewoners waren gedwongen om creatieve alternatieven te vinden voor verlichting en warmte.
In een wanhopige zoektocht naar voedsel begaven inwoners van Oegstgeest zich op 'Hongertocht' naar landbouwgebieden. Ruilhandel met schaarse bezittingen zoals tafelzilver was een laatste redmiddel in ruil voor voedsel.
De langverwachte voedseldroppings brachten een golf van emoties teweeg. De vreugde onder de bevolking was onbeschrijfelijk toen RAF Lancaster vliegtuigen voedsel boven Valkenburg dropten. Dit markeerde een keerpunt in de strijd tegen de honger.
De naweeën van de winter van 1944/1945 lieten diepe littekens achter in de gemeenschap. De bevrijding en de intocht van de Canadezen brachten een mix van vreugde en verdriet, met herdenkingen ter ere van de overledenen en vieringen van vrijheid.